Het normale leven in Australië
Blijf op de hoogte en volg Leroy
24 Februari 2015 | Australië, Gatton
Hoewel ik jullie een update vanuit Auckland had beloofd, is dat er niet meer van gekomen! Ben de afgelopen tijd te druk geweest, of had er gewoon geen zin in om een blog te typen, dus met enige vertraging is hier dan toch de langverwachte update!
De vorige blog eindigde ik met de vermelding dat ik in Lake Tekapo was aangekomen. En zonder te overdrijven: dit was misschien wel de mooiste plek die ik in heel nieuw zeeland heb gezien. Lake Tekapo staat bekend om het veel te blauwe water. Ik kan iedereen aanraden om dit even te Googlen, de foto's liegen niet! Nadat ik naar de top van een berg was gewandeld had Ik een prachtig uitzicht, wat zelfs na een uur nog niet ging vervelen. Ik kan dan ook wel stellen dat Ik dit misschien wel het mooiste, of in ieder geval het meest unieke, uitzicht is dat ik in nieuw zeeland heb gezien.
Als jullie dit zo lezen, wel ik waarschijnlijk de indruk dat ik het helemaal naar me zin had in tekapo. Dat viel echter wel mee, hoofdzakelijk omdat ik de leuke groep van de afgelopen 3 weken achter heb moeten laten. Daar komt bij dat ik mijn ipod in queenstown ben vergeten, waardoor ik mezelf ook niet echt kan vermaken. Zo langzaamaan komt bij mij het verlangen op om naar Australië te gaan, nieuw zeeland heeft me nu wel lang genoeg geduurd. Voor het zover is heb ik echter nog een paar tussenstops te gaan, waarvan de eerstvolgende christchurch is!
Rond een uur of 2 kwam ik aan in Christchurch. Ik had al gehoord dat christchurch sinds de aardbeving van 2011 niet meer is wat het geweest was. Gelukkig ontmoette ik hier dennis en frank, wie ik in Australië heb leren kennen. Samen met Dennis besloot ik een rondje door christchurch te lopen. Eerlijk is eerlijk: het is ronduit indrukwekkend om te zien hoeveel schade een aardbeving kan aanrichten. Hele gebouwen zijn ingestort en met de grond gelijk gemaakt. Dit alles zorgt er wel voor dat christchurch eigenlijk niet om aan te gluren is. Dit beeld werd Savonds nog sterker, toen we op zoek gingen naar een bar om een biertje te drinken. Je komt hier door straten heen die in de ghetto van detroit niet zouden misstaan. Ongekend dat een stad na, zij het een zeer zware, aardbeving van 3 jaar geleden nog niet herbouwd is. Ik ben er heilig van overtuigd dat dit in Europa nooit voor zou komen. Van verschillende locals vernam ik dat er nog veel discussie is over hoe de stad precies herbouwd dient te worden.... laten we zeggen dat de kiwi's lekker hun tijd nemen voor dit soort beslissingen.
Na christchurch ben ik via 4 plaatsen terug omhoog gereisd. Veel noemenswaardige dingen zijn hier niet gebeurd, behalve dan dat ik in taupo even bijgepraat heb met Jelmer, een vriend uit Almere. Ook heb ik nog een rond leiding door de kiwi sanctuary gedaan (die vogels). Erg geinig en dan toch nog een kiwi vogel gezien! De 13e kwam Ik aan in Auckland, om daar de laatste dag door te brengen. Al met al was ik blij dat ik de 14e weer naar Australië vertrok....
De 14e was ik dan eindelijk weer in Sydney! En dit voelde toch echt als thuiskomen, want in geen 1 andere stad heb ik me zo op mijn gemak gevoeld als hier. Ik kwam rond half 11 aan in het hostel in het centrum van sydney, waar ik wederom afsprak met Dennis en frank. Even snel opfrissen en daarna meteen door het feestgedruis in, want het was toch echt weer zaterdag en dus tijd voor bier. Een erg gezellige avond. Zondag even de tijd genomen om rustig bij te komen op het strand, waarna ik met Dennis en frank in collaroy nog even heb gebbqd. Vervolgens snel naar het hostel om enigszins op tijd in bed te liggen. Maandag is namelijk een belangrijke dag, want dan moet ik bellen voor werk! Van Remy (vriend uit Almere die al langer dan een jaar hier is) had Ik het nummer van zijn baas gekregen. Maandag ochtend meteen gebeld en gelukkig kon ik daar terecht. Dit betekende wel dat ik de komende maanden in Gatton zal wonen, wat me toch een beetje bang maakte aangezien het een vrij klein dorp is. Toch pakte ik meteen het vliegtuig naar brisbane om vervolgens de bus te pakken naar Gatton. Remy pikte me op bij de bushalte, en gelukkig had hij geregeld dat ik in hetzelfde huis kan wonen als hij! Eenmaal aangekomen rustig me tas uitgepakt en op tijd naar bed gegaan. Dinsdag besloot ik even het centrum van Gatton te gaan verkennen. En wat blijkt: het is een wereldstad met maar liefst 3 grote supermarkten (waaronde een ALDI), een paar grote winkels, en het belangrijkste: 3 bottleshops. Voeg daaraan toe 2 kroegen en je hebt een stad van formaat....
Even zonder dollen: Gatton is gewoon een gehucht waar geen kloot te doen is. Hoewel bovenstaande winkels daadwerkelijk aanwezig zijn is er niks te beleven en ben ik blij dat ik bij remy woon en me op die manier vermaak. Afgelopen maandag ben ik begonnen met werken bij Pohlmans Nursery (Google het eens voor de grap), wat tot nu toe prima bevalt. En 1 ding moet ik toegeven: Gatton is uitermate geschikt om geld te sparen, en dat is toch waarvoor ik hier ben. De komende maanden zal ik dan ook lekker werken en dan zie ik wel wat er voor de rest op mijn pad komt. Voorlopig zal er dan ook geen nieuwe blog komen, aangezien ik nu gewoon een normale jongen ben die in de dagelijkse sleur van het werken zit! Zodra er iets noemenswaardige te vermelden valt horen jullie het uiteraard! Nu alweer bijna naar bed, want het wekkertje gaat hier iedere dag om 5.30. Vanuit het bruisende Gatton wens ik jullie een fijne dag
De vorige blog eindigde ik met de vermelding dat ik in Lake Tekapo was aangekomen. En zonder te overdrijven: dit was misschien wel de mooiste plek die ik in heel nieuw zeeland heb gezien. Lake Tekapo staat bekend om het veel te blauwe water. Ik kan iedereen aanraden om dit even te Googlen, de foto's liegen niet! Nadat ik naar de top van een berg was gewandeld had Ik een prachtig uitzicht, wat zelfs na een uur nog niet ging vervelen. Ik kan dan ook wel stellen dat Ik dit misschien wel het mooiste, of in ieder geval het meest unieke, uitzicht is dat ik in nieuw zeeland heb gezien.
Als jullie dit zo lezen, wel ik waarschijnlijk de indruk dat ik het helemaal naar me zin had in tekapo. Dat viel echter wel mee, hoofdzakelijk omdat ik de leuke groep van de afgelopen 3 weken achter heb moeten laten. Daar komt bij dat ik mijn ipod in queenstown ben vergeten, waardoor ik mezelf ook niet echt kan vermaken. Zo langzaamaan komt bij mij het verlangen op om naar Australië te gaan, nieuw zeeland heeft me nu wel lang genoeg geduurd. Voor het zover is heb ik echter nog een paar tussenstops te gaan, waarvan de eerstvolgende christchurch is!
Rond een uur of 2 kwam ik aan in Christchurch. Ik had al gehoord dat christchurch sinds de aardbeving van 2011 niet meer is wat het geweest was. Gelukkig ontmoette ik hier dennis en frank, wie ik in Australië heb leren kennen. Samen met Dennis besloot ik een rondje door christchurch te lopen. Eerlijk is eerlijk: het is ronduit indrukwekkend om te zien hoeveel schade een aardbeving kan aanrichten. Hele gebouwen zijn ingestort en met de grond gelijk gemaakt. Dit alles zorgt er wel voor dat christchurch eigenlijk niet om aan te gluren is. Dit beeld werd Savonds nog sterker, toen we op zoek gingen naar een bar om een biertje te drinken. Je komt hier door straten heen die in de ghetto van detroit niet zouden misstaan. Ongekend dat een stad na, zij het een zeer zware, aardbeving van 3 jaar geleden nog niet herbouwd is. Ik ben er heilig van overtuigd dat dit in Europa nooit voor zou komen. Van verschillende locals vernam ik dat er nog veel discussie is over hoe de stad precies herbouwd dient te worden.... laten we zeggen dat de kiwi's lekker hun tijd nemen voor dit soort beslissingen.
Na christchurch ben ik via 4 plaatsen terug omhoog gereisd. Veel noemenswaardige dingen zijn hier niet gebeurd, behalve dan dat ik in taupo even bijgepraat heb met Jelmer, een vriend uit Almere. Ook heb ik nog een rond leiding door de kiwi sanctuary gedaan (die vogels). Erg geinig en dan toch nog een kiwi vogel gezien! De 13e kwam Ik aan in Auckland, om daar de laatste dag door te brengen. Al met al was ik blij dat ik de 14e weer naar Australië vertrok....
De 14e was ik dan eindelijk weer in Sydney! En dit voelde toch echt als thuiskomen, want in geen 1 andere stad heb ik me zo op mijn gemak gevoeld als hier. Ik kwam rond half 11 aan in het hostel in het centrum van sydney, waar ik wederom afsprak met Dennis en frank. Even snel opfrissen en daarna meteen door het feestgedruis in, want het was toch echt weer zaterdag en dus tijd voor bier. Een erg gezellige avond. Zondag even de tijd genomen om rustig bij te komen op het strand, waarna ik met Dennis en frank in collaroy nog even heb gebbqd. Vervolgens snel naar het hostel om enigszins op tijd in bed te liggen. Maandag is namelijk een belangrijke dag, want dan moet ik bellen voor werk! Van Remy (vriend uit Almere die al langer dan een jaar hier is) had Ik het nummer van zijn baas gekregen. Maandag ochtend meteen gebeld en gelukkig kon ik daar terecht. Dit betekende wel dat ik de komende maanden in Gatton zal wonen, wat me toch een beetje bang maakte aangezien het een vrij klein dorp is. Toch pakte ik meteen het vliegtuig naar brisbane om vervolgens de bus te pakken naar Gatton. Remy pikte me op bij de bushalte, en gelukkig had hij geregeld dat ik in hetzelfde huis kan wonen als hij! Eenmaal aangekomen rustig me tas uitgepakt en op tijd naar bed gegaan. Dinsdag besloot ik even het centrum van Gatton te gaan verkennen. En wat blijkt: het is een wereldstad met maar liefst 3 grote supermarkten (waaronde een ALDI), een paar grote winkels, en het belangrijkste: 3 bottleshops. Voeg daaraan toe 2 kroegen en je hebt een stad van formaat....
Even zonder dollen: Gatton is gewoon een gehucht waar geen kloot te doen is. Hoewel bovenstaande winkels daadwerkelijk aanwezig zijn is er niks te beleven en ben ik blij dat ik bij remy woon en me op die manier vermaak. Afgelopen maandag ben ik begonnen met werken bij Pohlmans Nursery (Google het eens voor de grap), wat tot nu toe prima bevalt. En 1 ding moet ik toegeven: Gatton is uitermate geschikt om geld te sparen, en dat is toch waarvoor ik hier ben. De komende maanden zal ik dan ook lekker werken en dan zie ik wel wat er voor de rest op mijn pad komt. Voorlopig zal er dan ook geen nieuwe blog komen, aangezien ik nu gewoon een normale jongen ben die in de dagelijkse sleur van het werken zit! Zodra er iets noemenswaardige te vermelden valt horen jullie het uiteraard! Nu alweer bijna naar bed, want het wekkertje gaat hier iedere dag om 5.30. Vanuit het bruisende Gatton wens ik jullie een fijne dag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
